Verder naar bericht

Dinieks

Mijn naam is Gerritdina Catharina Schipper (roepnaam Dinie) en ik ben geboren in 1935 in Almelo als oudste uit een gezin van vier kinderen. Mijn moeder kwam uit een familie met culturele interesses: ze kreeg namelijk teken- en vioolles wat voor die tijd toch wel bijzonder was. Mijn vader gaf les op een middelbare school. Hij was een onderwijsman in hart en nieren.

In 1950 ging ik voor een jaar naar de Academie voor Kunst en Industrie in Enschede (A.K.I.). Ik wist nu wat ik later wilde gaan doen: òf naar de Kunstacademie òf naar de opleiding voor tekenleraren. Het werd het laatste. Deze opleiding was gevestigd in de “Teekenschool”, een klein gebouwtje in de tuin van het Rijksmuseum in Amsterdam. Het ging hier om een gedegen en brede opleiding waarbij alle aspecten van het tekenen, schilderen en grafiek royaal aan bod kwamen. Ook aan theoretische en beschouwelijke vakken werd veel tijd en aandacht besteed. Deze dagopleiding duurde vijf jaar. Er waren meerdere staatsexamens nodig om les te mogen gaan geven bij het VHMO.

Met hart en ziel heb ik gedurende 41 jaar lesgegeven. Na mijn pensionering nam ik privéles in zeefdrukken. Altijd heb ik voor deze techniek gevoeld, maar ik kwam er niet toe mij hiermee bezig te houden. Aangezien ik thuis niet de ruimte had deze techniek te beoefenen, huurde ik hiervoor de zeefdrukruimte van de Vrije Academie in Den Haag. Dit bleek een goede beslissing te zijn, omdat ik nu op een andere manier kon gaan nadenken over vorm en kleur. Het werkte opeens bevrijdend. Bovendien is het ook inspirerend om mensen te ontmoeten die zich met dezelfde dingen bezighielden als ik. Voor mij is het zeefdrukken nu even belangrijk geworden als het schilderen. Een nieuwe techniek levert een nieuwe kijk op en daarmee vernieuw ik mezelf.

In mijn werk zit geen diepe gedachte. De inhoud is de inhoudsloosheid. Wel zet ik mij bewust af tegen vrij-blijvendheid. Het is wat je ziet en meer ook niet. Ik beschouw mij als een constructivist met een poëtische inslag.